Βήχας | Πότε είναι χρήσιμος και πότε επικίνδυνος;

Βήχας | Πότε είναι χρήσιμος και πότε επικίνδυνος;

Ο βήχας μπορεί να καταστεί μια σοβαρή ενόχληση. Συνήθως όμως εξυπηρετεί ένα πολύ σημαντικό σκοπό. Συμβάλλει στον καθαρισμό των αναπνευστικών οδών, των βρόγχων και των πνευμόνων από φλέγματα και ξένα σώματα, όπως η σκόνη. Είναι δηλαδή μια αποτοξινωτική διαδικασία που ανήκει στο 3ο Θεμέλιο της Ορθομοριακής Διατροφής.

Ο παραγωγικός βήχας είναι αυτός που συνοδεύεται από την παραγωγή φλεγμάτων σε αντίθεση με τον ξηρό βήχα που δεν παράγει φλέγματα. Η οξεία μορφή βήχα είναι αυτή που εμφανίζεται ξαφνικά και διαρκεί λιγότερο από 2 έως 3 εβδομάδες. Συχνά προκαλείται από οπισθορινική καταρροή βλέννας ή μύξας, από το κρυολόγημα, τη γρίπη, την ιγμορίτιδα ή αλλεργίες, όπως η αλλεργική ρινίτιδα και το βρογχικό άσθμα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτία του βήχα είναι το κοινό κρυολόγημα, λόγω χαμηλής άμυνας του οργανισμού και θρεπτικών ελλείψεων σε κυτταρικό επίπεδο. Σε αυτή την περίπτωση συστήνεται η εφαρμογή των ορθομοριακών πρωτοκόλλων, τα οποία έχουν διπλή δράση. Ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού για να απαλλαγεί ταχύτατα από το κρυολόγημα και ταυτόχρονα ανακουφίζουν από τον ερεθισμό του βλεννογόνου για να ηρεμήσει η περιοχή και να μειωθεί η ένταση του βήχα, χωρίς όμως να σταματήσει την προσπάθεια αποβολής των ερεθιστικών παραγόντων. Θυμηθείτε ότι ο βήχας είναι μια προσπάθεια που κάνει ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει και να απαλλαγεί από αυτό που ερεθίζει το αναπνευστικό σύστημα. Αν, δηλαδή, στο αναπνευστικό μας σύστημα υπάρχουν βλέννες, που παράγονται σαν αντίδραση στο λοιμώδες ή στο αλλεργικό αίτιο, ο βήχας βοηθάει και τον χρειαζόμαστε για να βγάλει τις βλέννες αυτές και δε θέλουμε να τον σταματήσουμε.

Ποιος βήχας είναι επικίνδυνος;
Ο χρόνιος βήχας διαρκεί περισσότερο από 3 εβδομάδες και μπορεί να είναι ένδειξη μιας σοβαρότερης ασθένειας, ειδικά όταν συνυπάρχει με άλλα συμπτώματα.

  • Η πνευμονία προκαλεί βήχα, υψηλό πυρετό, δύσπνοια, ταχύπνοια και πόνο στο στήθος ή στην κοιλιά.
  • Η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι η καρδιά δεν εκτελεί πλέον καλά τη λειτουργία της ως κεντρική αντλία του κυκλοφορικού συστήματος. Η καρδιακή ανεπάρκεια προκαλεί βήχα, δύσπνοια, κούραση και οιδήματα.
  • Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση χαρακτηρίζεται από την επιστροφή υγρών και περιεχομένου από το στομάχι πίσω προς τον οισοφάγο. Οφείλεται σε ανεπάρκεια του κάτω οισοφαγικού σφιγκτήρα. Η πάθηση αυτή προκαλεί ξηρό βήχα, καούρα, άσχημη μυρωδιά αναπνοής και δυσκολίες κατάποσης.
  • Ο καρκίνος του πνεύμονα είναι αιτία χρόνιου βήχα, πόνου στο θώρακα, δυσκολιών στην αναπνοή, απώλειας βάρους και άλλων συμπτωμάτων.
  • Η φυματίωση προκαλεί χρόνιο εξουθενωτικό βήχα και πόνο στο θώρακα.
  • Η λαρυγγίτιδα στα παιδιά δημιουργεί χαρακτηριστικό βήχα που θυμίζει «γάβγισμα» σκύλου. Εκτός από το βήχα, η λαρυγγίτιδα συνοδεύεται από αλλοίωση της φωνής, βραχνάδα, στένωση του λάρυγγα και δυσκολίες στην αναπνοή. Είναι συχνότερη στα βρέφη και στα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
  • Ο κοκίτης στις μέρες μας παρουσιάζει αύξηση. Μπορεί να προσβάλει βρέφη και μικρά παιδιά αλλά φαίνεται ότι η συχνότητα του και στους ενήλικες αυξάνεται. Αυτό σύμφωνα με τις έρευνες της Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής, αλλά και την μετα-ανάλυση πολλών παγκοσμίου εμβέλειας επιστημονικών μελετών, μπορεί να οφείλεται στην αρχόμενη σοβαρή διαταραχή του ανθρώπινου μικροβιώματος και σε ένα δυσβιωτικό έντερο – το δεύτερο θεμέλιο που ρυθμίζεται με την μέθοδο της Ορθομοριακής Διατροφής.

Πότε πρέπει να επισκεφθώ έναν πνευμονολόγο, ποιόν και γιατί;
Ένας χρόνιος επίμονος βήχας με μεγάλη παραγωγή φλεγμάτωνμπορεί να είναι ένδειξη μιας χρόνιας αποφρακτικής νόσου των πνευμόνων. Η ομάδα αυτή των ασθενειών των πνευμόνων είναι η τέταρτη συχνότερη αιτία θανάτων. Στις χρόνιες αποφρακτικές νόσους των πνευμόνων περιλαμβάνονται η χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα. Η κυριότερη αιτία αυτών των παθήσεωνείναι η χρόνια τοξίνωση, η υποκλινική αφυδάτωση, οι χρόνιες υποκλινικές φλεγμονές που περνούν απαρατήρητες – όπως οι μη ελεγμένες τροφικές δυσανεξίες – καιτο κάπνισμα.

Ο βήχας που παράγει φλέγματα που περιέχουν αίμα είναι ανησυχητικός και για αυτό χρειάζεται άμεσα ιατρική συμβουλή.

Η προσέγγιση του ιατρού–συμβούλου Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής (Σ.Ο.Δ.Ι.) μπορεί να επιτρέψει την έγκαιρη ανίχνευση και αποκατάσταση των συμπτωμάτωνπριν αυτά καταστούν σοβαρές παθήσεις επικίνδυνες για τη ζωή του πάσχοντος.

Ο ιατρός-σύμβουλος Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής (Σ.Ο.Δ.Ι.) έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και καινοτόμες διαγνωστικές μεθόδους για να αναγνωρίσει πρώιμες κυτταρικές δυσλειτουργίες, που είναι στη βάση των συμπτωμάτων που αναφέρει ο πάσχων. Με εξατομικευμένες συμβουλές που αφορούν αλλαγές νοοτροπίας, διατροφής και τρόπου ζωής και στοχευμένες παρεμβάσεις με τη χορήγηση πρωτοκόλλων φυσικών ουσιών και ορθομοριακής ενυδάτωσης, στοχεύει στην κυτταρική ανανέωση και τη βέλτιστη κυτταρική λειτουργία. Έτσι, επιτυγχάνεται ολοκληρωμένη αναβάθμιση της ψυχοσωματικής υγείας του ατόμου και σταδιακή μείωση ή και εξαφάνιση του βήχα και των αιτίων που τον προκαλούν, σε αναλογία με τη χρονιότητά τους.

Δρ. Ιωάννης Χόρτης
Πνευμονολόγος
Σύμβουλος Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής
Επιστημονικός Υπεύθυνος της Ιατρικής Εταιρείας Σ.Ο.Δ.Ι.

Share this post